blog.openaccess.gr

Η νέα Σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής “Προς έναν Ευρωπαϊκό Χώρο Δεδομένων στον Πολιτισμό”

Στις 10.11.2021 η Ε.Ε. δημοσίευσε μία νέα Σύσταση προς τα Κράτη Μέλη καλώντας τα να επιταχύνουν τον ψηφιακό μετασχηματισμό του πολιτιστικού τομέα, λαμβάνοντας τις απαραίτητες ενέργειες για το σχεδιασμό μίας ολοκληρωμένης στρατηγικής σε εθνικό επίπεδο η οποία θα συμβάλει στη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Χώρου Δεδομένων στον Πολιτισμό.  

Στόχος της Σύστασης είναι να ανοίξει τον δρόμο για τη δημιουργία ενός κοινού Ευρωπαϊκού χώρου για την πολιτιστική κληρονομιά (χώρου δεδομένων), προσφέροντας βοήθεια στους οργανισμούς πολιτιστικής κληρονομιάς να επιταχύνουν τις προσπάθειες ψηφιοποίησης και ψηφιακής διατήρησης και να αδράξουν τις ευκαιρίες που δημιουργεί ο ψηφιακός μετασχηματισμός. Η Σύσταση ενθαρρύνει τα Κράτη-Μέλη να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν πλαίσια τα οποία θα ενισχύσουν την ανάκαμψη του χώρου της πολιτιστικής κληρονομιάς και τον ψηφιακό μετασχηματισμό του και θα τον καταστήσουν πιο ανθεκτικό στο μέλλον. Η Σύσταση καλύπτει όλες τις κατηγορίες της πολιτιστικής κληρονομιάς (υλική, άυλη, φυσική, δημιουργημένη εξ’αρχής ψηφιακά), συμπεριλαμβανομένης όλης της πολιτιστικής κληρονομιάς που βρίσκεται σε κίνδυνο.  

Η Σύσταση βασίστηκε στην αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της διαβούλευσης που προηγήθηκε σχετικά με την υλοποίηση της προηγούμενης Σύστασης του 2011 (2011/711/EU) η οποία αφορούσε την επιγραμμική πρόσβαση στο πολιτιστικό υλικό και στη μακροχρόνια διατήρησή του. Η νέα Σύσταση στοχεύει στο να επιταχύνει την ψηφιοποίηση των μνημείων και των τέχνεργων πολιτισμού που βρίσκονται σε κίνδυνο, να τα διαφυλάξει για τις επόμενες γενεές και να ενισχύσει την περαιτέρω αξιοποίησή τους σε τομείς όπως της εκπαίδευσης, του βιώσιμου τουρισμού και των δημιουργικών βιομηχανιών.  

Στα αιτιολογικά άρθρα της Σύστασης αναγνωρίζεται ότι η πανδημία Covid-19 είχε καταστροφικές συνέπειες στον πολιτιστικό τομέα, ωθώντας αρκετούς φορείς να κλείσουν, ειδικά εκείνους που δεν ήταν προετοιμασμένοι για την ψηφιακή εποχή, ενώ ταυτόχρονα λειτούργησε ως καταλύτης για τον ψηφιακό μετασχηματισμό των περισσότερων. Ο ψηφιακός μετασχηματισμός και η χρήση προηγμένων τεχνολογιών για την βιώσιμη ανάπτυξη και την κοινωνική ευημερία, βρίσκεται, άλλωστε, στην αιχμή των πολιτικών που έχει υιοθετήσει η Ε.Ε. όπως η Πράσινη Συμφωνία και η Επικοινωνία “2030: Ψηφιακή Πυξίδα: Ο Ευρωπαϊκός Δρόμος για την Ψηφιακή Δεκαετία”. 

Η Σύσταση δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην οικονομική διάσταση της ψηφιοποίησης της πολιτιστικής κληρονομιάς. Ο πολιτιστικός τουρισμός αντιστοιχεί σε ένα 40% του συνολικού τουρισμού της Ευρώπης, ενώ οι πολιτιστικές και δημιουργικές βιομηχανίες συνεισφέρουν 477δις στην οικονομία της, απασχολώντας 8.02 εκ ανθρώπους. Η ψηφιοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς υποστηρίζει η Σύσταση ότι θα συμβάλλει στη δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας και νέων επιχειρηματικών ιδεών. 

Παράλληλα, στη Σύσταση επισημαίνεται η σημασία της τρισδιάστατης αποτύπωσης για την μακροχρόνια διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς που κινδυνεύει από την κλιματική αλλαγή και ανθρωπογενείς παράγοντες. Η Σύσταση ενθαρρύνει τα Κράτη-Μέλη να ψηφιοποιήσουν όλα τα μνημεία, αντικείμενα και χώρους που βρίσκονται σε κίνδυνο από την κλιματική αλλαγή και από ανθρωπογενείς παράγοντες, καθώς και όλα τα πλέον επισκέψιμα από τους τουρίστες, έως το 2030.  

Το κείμενο δίνει έμφαση στην αξιοποίηση των πλέον σύγχρονων τεχνολογιών τρισδιάστατης αποτύπωσης, τεχνητής νοημοσύνης, blockchain, υπολογιστικού νέφους, τεχνολογιών δεδομένων και εικονικής πραγματικότητας, τόσο για τη συλλογή δεδομένων για την πρόληψη της κλιματικής αλλαγής και ιδίως του αντικτύπου της στα μνημεία, την εφαρμογή μη-καταστρεπτικών μεθόδων ανάλυσης, οπτικοποίησης και αποκατάστασης και την ανάπτυξη “ψηφιακών διδύμων” για τη δημιουργία εμπειριών εμβύθισης στα μνημεία.

Η Σύσταση επισημαίνει ότι τα Κράτη-Μέλη θα πρέπει να εξασφαλίσουν για το σκοπό αυτό σημαντικούς οικονομικους πόρους από προγράμματα όπως το Πρόγραμμα Ψηφιακή Ευρώπη, ο Ορίζοντας 2021-7, το ευρωπαϊκό Ταμείο Συνοχής και τον Μηχανισμό Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας καθώς και μέσα από συνεργασίες με τον ιδιωτικό τομέα.  

Άλλες περιοχές στις οποίες η Σύσταση καλεί τα Κράτη-Μέλη να λάβουν μέτρα είναι αφενός για την άρση των εμποδίων που εγείρονται από την έλλειψη εναρμόνισης ως προς το ισχύον νομικό πλαίσιο αναφορικά με τα πνευματικά δικαιώματα, κάτι που η Ευρωπαϊκή Οδηγία για το Copyright  (copyright and related rights in the digital single market (EU) 2019/79015)) προσπαθεί να αντιμετωπίσει (να αναφερθεί ότι στη χώρα μας εκκρεμεί ακόμη η μεταφορά της Οδηγίας του 2019 ενώ έχει παρέλθει η σχετική προβλεπόμενη καταληκτική ημερομηνία) και αφετέρου, η βελτίωση των ψηφιακών δεξιοτήτων των εργαζομένων στον πολιτισμό. Ένα ακόμη σημαντικό ζήτημα που εγείρει είναι το θέμα της ψηφιακής διατήρησης επισημαίνοντας ότι ψηφιοποίηση δεν σημαίνει αυτομάτως ψηφιακή διατήρηση. 

Η Σύσταση ενισχύει περαιτέρω το ρόλο της Europeana και καλεί τα κράτη- μέλη να συνδέσουν τη χρηματοδότηση των έργων ψηφιοποίησης, με την υιοθέτηση των πλαισίων-προτύπων που έχει αναπτύξει η Europeana (πλαίσιο αδειοδότησης, πλαίσιο διαδικτυακής δημοσίευσης δεδομένων) και τη διάθεση των αποτελεσμάτων της ψηφιοποίησης σε εκείνη. Σε αυτό το πλαίσιο, τονίζεται και ενισχύεται περαιτέρω ο ρόλος των εθνικών συσσωρευτών ως ενδιάμεσων που κινητοποιούν σε εθνικό επίπεδο φορείς, πόρους, συνεργασίες, ειδικούς και υποδομές για την επιτάχυνση της ψηφιακής μεταρρύθμισης του πολιτιστικού τομέα.  

Τα κράτη-μέλη καλούνται να σχεδιάσουν ολιστικές εθνικές στρατηγικές οι οποίες θα διέπονται από όραμα, θα ενδυναμώνουν τους πολιτιστικούς φορείς, θα θέτουν σαφείς και μετρήσιμους στόχους για την ψηφιοποίηση και την ψηφιακή διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και θα εμπλέκουν όλους τους απαραίτητους εταίρους με στόχο τη μεγιστοποίηση της αξιοποίησης του πολιτιστικού αποθέματος στην εκπαίδευση, την έρευνα, τον τουρισμό και τις δημιουργικές βιομηχανίες.  

Η παρακολούθηση της εφαρμογής της Σύστασης για τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Χώρου για την Ψηφιακή Πολιτιστική Κληρονομιά θα γίνεται από Ομάδα Ειδικών που συστάθηκε από την Επιτροπή για το σκοπό αυτό. 

H ανακοίνωση της σύστασης: https://digital-strategy.ec.europa.eu/en/news/commission-proposes-common-european-data-space-cultural-heritage 

November 17, 2021

“Cinderella’s Stick”: Αναδεικνύοντας τη σημασία της ψηφιακής διατήρησης μέσω ενός παραμυθιού

Ένα χειρόγραφο του 1300 μπορεί να βρίσκεται ακόμη σε άρτια κατάσταση για ανάγνωση ενώ οι ψηφιακές φωτογραφίες που τραβήξαμε μόλις το 2005 και τα CD που τις γράψαμε να μην είναι προσβάσιμα πια. Πολύ συχνά κάνουμε το λάθος να πιστεύουμε ότι ό,τι ψηφιοποιούμε και αναρτούμε δικτυακά θα είναι προσβάσιμο για πάντα. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψηφιακής Διατήρησης που γιορτάζεται στις 4 Νοεμβρίου, ο Γιάννης Τζίτζικας* και ο Γιάννης Μαρκετάκης** από το Ινστιτούτο Πληροφορικής του Ιδρύματος Τεχνολογίας Έρευνας μας εισάγουν στο πόσο ευάλωτο είναι το ψηφιακό μας αποτύπωμα στα ανθρώπινα λάθη και τις τεχνολογίες που αλλάζουν ραγδαία και εφιστούν την προσοχή μας στη σημασία της ψηφιακής διατήρησης μέσα από μία σύγχρονη μεταφορά του παραμυθιού της Σταχτοπούτας στο βιβλίο «Cinderella’s Stick» (το Στικάκι της Σταχτοπούτας).

Τι είναι το στικάκι της σταχτοπούτας (“Cinderella’s Stick”) και πως σχετίζεται με την ψηφιακή διατήρηση;

Το στικάκι της σταχτοπούτας είναι ένα αντισυμβατικό βιβλίο που γράψαμε, και εκδόθηκε το 2018 από τον εκδοτικό  οργανισμό Springer, το οποίο προσπαθεί να αναδείξει μέσω της μυθοπλασίας τα προβλήματα της ψηφιακής διατήρησης και τις δυσκολίες που προκύπτουν εάν δεν ληφθεί καμία μέριμνα για αυτό το πρόβλημα. Το βιβλίο μεταφέρει τους ήρωες και τη δραματουργική δομή του γνωστού παιδικού παραμυθιού της Σταχτοπούτας στη σύγχρονη εποχή, όπου η σύγχρονη Σταχτοπούτα είναι μια φοιτήτρια πληροφορικής ή οποία κατά τη συμμετοχή της, με πλαστή ταυτότητα, σε ένα μεγάλο διαγωνισμό πληροφορικής  ξεχνάει εκεί το USB στικάκι της. Οι προσπάθειες των διοργανωτών του διαγωνισμού να διαβάσουν τα περιεχόμενα του USB Stick για να βρουν τον ιδιοκτήτη του, αναδεικνύουν πολλά από τα σύγχρονα προβλήματα της ψηφιακής διατήρησης. Το βιβλίο είναι οργανωμένο με βάση αυτές τις προσπάθειες, οι οποίες παρουσιάζονται και αναλύονται ως μοτίβα ψηφιακής διατήρησης. Για κάθε ένα από αυτά, εξηγείται το τι πήγε στραβά, γιατί υπάρχει το πρόβλημα, ποιες είναι οι ενέργειες που πρέπει να γίνουν για να αντιμετωπιστεί (εφόσον αυτό είναι εφικτό), και τι θα μπορούσε να  είχε γίνει εκ των προτέρων ώστε να αποφευχθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα.

Γιατί είναι σημαντική η ψηφιακή διατήρηση και ποιους αφορά;

Κάθε πρωί διαβάζουμε και απαντάμε στα ηλεκτρονικά μας μηνύματα (SMS ή email), ενημερωνόμαστε από ψηφιακές εφημερίδες, δημιουργούμε και επεξεργαζόμαστε αρχεία και δεδομένα για την εργασία μας, σχεδόν όλες οι οικονομικές μας συναλλαγές γίνονται ηλεκτρονικά, βγάζουμε και αναρτάμε φωτογραφίες, μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας σε διάφορες πλατφόρμες, κ.α.  Τι εγγύηση έχουμε ότι όλο το παραπάνω ψηφιακό μας αποτύπωμα και περιβάλλον θα συνεχίσει να υπάρχει μετά από 20 χρόνια; Πόσο από το ψηφιακό υλικό που παραγάγαμε πριν 20 χρόνια έχουμε σήμερα; Το έχουμε; Και αν το έχουμε είναι σε κατανοητή, ευρέσιμη και λειτουργική μορφή;  Αρκετοί από εμάς θα έχουν βιώσει την απώλεια κάποιου ψηφιακού αρχείου, ή τμήματος μιας  ψηφιακής συλλογής είτε ως αποτέλεσμα ενός προβλήματος του αποθηκευτικού μέσου (π.χ. καταστροφή ενός σκληρού δίσκου), είτε λόγω μιας λανθασμένης ενέργειας (π.χ. μια λάθος διαγραφή), είτε λόγω αδυναμίας «ανοίγματος» ενός παλιού αρχείου  εκφρασμένου σε έναν παρωχημένο μορφότυπο για τον οποίο δεν υπάρχει λογισμικό που να τον διαβάζει, είτε λόγω της διακοπής λειτουργίας της πλατφόρμας στην οποία είχε αναρτηθεί, ή μείωση της ποιότητας του υλικού επειδή κάποια εξάρτησή του δεν δουλεύει όπως πρώτα. Εν συντομία, η σύγχρονος τρόπος ζωής εξαρτάται από πληροφορίες που είναι διαθέσιμες (σε συντριπτικό ποσοστό) μόνο σε ψηφιακή μορφή. Άρα το πρόβλημα της ψηφιακής διατήρησης αφορά όλους μας και σε διάφορα επίπεδα. Η διατήρηση όλων αυτών των ψηφιακών αντικειμένων  σε ένα τεχνολογικό περιβάλλον εξελίσσεται και αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς δεν είναι εύκολο εγχείρημα.

Τι θα πρέπει να κάνει ένας φορέας για να διασφαλίσει ότι οι ψηφιακές του συλλογές θα είναι προσβάσιμες στο μέλλον;

Αρχικά ο φορέας πρέπει να κατανοήσει τις διάφορες διαστάσεις του προβλήματος, να εντοπίσει τους κινδύνους βάσει του υλικού που έχει και της λειτουργικότητας που πρέπει σίγουρα να διασωθεί, και εν συνεχεία να κάνει προγραμματισμό και σχεδιασμό των δράσεων ψηφιακής διατήρησης που πρέπει να γίνουν. Πέραν των κλασσικών αντιγράφων ασφαλείας, ένα άλλο σημαντικό είναι ο εμπλουτισμός του υλικού με τα κατάλληλα μεταδεδομένα για να καταστεί σαφές (μεταξύ των άλλων) το πλαίσιο δημιουργίας των αντικειμένων, η εύρεση του υλικού και η διαχείρισή του. Γενικά ο στόχος είναι η διατήρηση της ακεραιότητας του ψηφιακού υλικού, της προσβασιμότητάς του, της προέλευσής του, της αυθεντικότητάς του και της ερμηνευσιμότητάς του (από ανθρώπους και μηχανές).  Επίσης χρειάζεται σχεδιασμός των δράσεων που πρέπει να γίνονται περιοδικά όπως ο έλεγχος της ακεραιότητας των αποθηκευμένων αρχείων, ο εντοπισμός μορφοτύπων που απαρχαιώνονται και η μεταγραφή των σχετικών αρχείων σε σύγχρονους –  ιδανικά σε προτυποποιημένους και ανοικτούς – μορφότυπους, οι αυτοματοποιημένες δοκιμασίες ελέγχου της λειτουργικότητας, αναβαθμίσεις λογισμικού κ.α. Γενικά πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η ψηφιακή διατήρηση είναι μια διαδικασία που συνοδεύει μια ψηφιακή συλλογή ή ένα ψηφιακό αντικείμενο καθ’ όλη την διάρκεια της «ζωής του». Επειδή ο όγκος και η ποικιλομορφία των ψηφιακών αντικειμένων που καλούνται να διαφυλάξουν οι βιβλιοθήκες, τα αρχεία και οι εταιρείες αυξάνεται συνεχώς, όλα τα παραπάνω πρέπει επίσης να κοστολογηθούν ώστε να επιλέγεται η βέλτιστη διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί όχι μόνο για τη διαφύλαξη του υλικού αλλά και για τη βέλτιστη αξιοποίησή του.

Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο: https://www.cinderella-stick.com/

*Ο Γιάννης Τζίτζικας είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Πληροφοριακών Συστημάτων στο Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Κρήτης και επικεφαλής του Κέντρου Πολιτισμικής Πληροφορικής του ΙΤΕ-ΙΠ

**Ο Γιάννης Μαρκετάκης είναι Μηχανικός Έρευνας και Ανάπτυξης και υπεύθυνος τεχνολογιών στο Κέντρο Πολιτισμικής Πληροφορικής, του Εργαστηρίου Πληροφοριακών Συστημάτων του ΙΤΕ-ΙΠ

November 1, 2021