Tag: ψηφιακό πολιτιστικό περιεχόμενο

Europeana 10 χρόνια μετά: 50 εκατομμύρια τεκμήρια ευρωπαϊκού πολιτισμού σε μια πύλη αναζήτησης. How are we doing?

EU_basic_logo_portrait_black

Από τις 20 Νοεμβρίου του 2008, όταν ξεκίνησε δημόσια την ύπαρξή της (και για την επόμενη δεκαετία) η ευρωπαϊκή αυτή πύλη πολιτισμού αποτέλεσε μια κινητήρια δύναμη για τους φορείς μνήμης και πολιτισμού της Ευρώπης καταρχάς για να συνομιλήσουν και κατά δεύτερο λόγο για να ψηφιοποιήσουν, να τεκμηριώσουν, να συσσωρεύσουν και να δημοσιεύσουν το ψηφιακό τους περιεχόμενο.

Η Europeana συνέβαλε σε σημαντικό βαθμό στην ανάπτυξη μίας κοινής συνείδησης,  όχι μόνο στην κοινότητα των μουσείων, των βιβλιοθηκών και των αρχείων της Ευρώπης, αλλά και των πολιτών και των κοινοτήτων καινοτομίας και επιχειρηματικότητας. Ενέπλεξε φορείς και πολίτες σε μία δημιουργική αλληλεπίδραση με την ευρωπαϊκή και εθνική πολιτιστική κληρονομιά, καθώς και στη δημιουργία δικτύων συνεργασίας και επανάχρησης περιεχομένου. Ταυτόχρονα, ανέδειξε την αξία της συνύπαρξης ετερογενούς ψηφιακού πολιτιστικού περιεχομένου και τις δυνατότητες πολλαπλών αφηγήσεων για αντικείμενα και μαρτυρίες του πολιτισμού μας.

Για το χώρο του πολιτισμού λειτούργησε καταλυτικά, τόσο διαμοιράζοντας καλές πρακτικές και τεχνογνωσία σχετικά με τη συσσώρευση περιεχομένου, όσο και συμμετέχοντας σε παν-ευρωπαϊκά έργα πολλαπλών εταίρων με θεματική έμφαση στη μόδα, τη μουσική, τη φωτογραφία και την κοινή μας κληρονομιά. Για τους φορείς μνήμης λειτούργησε ως μοντέλο για την υιοθέτηση προτύπων τεκμηρίωσης και διαλειτουργικότητας, σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Παράλληλα, ώθησε τη δημιουργία νέων θεματικών συσσωρευτών ενισχύοντας την προβολή, ανάδειξη και χρήση επιστημονικού ή εκπαιδευτικού περιεχομένου. Η αδειοδοτική της πολιτική, σε συνδυασμό με το κίνημα της ανοικτής πρόσβασης και τη χρήση αδειών «Creative Commons» συνέβαλαν τόσο στη κυκλοφορία του υλικού όσο και στη προστασία των δικαιωμάτων των δημιουργών από αθέμιτη ή μη εξουσιοδοτημένη χρήση.

Η ομάδα της Europeana είναι βαθιά, ακλόνητα, οπαδοί του ευρωπαϊκού ιδεώδους. Το πρώτο πράγμα που βλέπει κάποιος όταν μπει στον ιστότοπο της Europeana για επαγγελματίες και φορείς είναι η αποστολή τους: “Πιστεύουμε ότι η πρόσβαση σε μια κοινή κληρονομιά – είτε σε μουσική, βιβλία, ταινίες, τέχνη ή κοινωνικό ιστορικό – κάνει τις ζωές των ανθρώπων πιο πλούσιες”. Για αυτό και ηγήθηκαν μεγάλων έργων όπως για παράδειγμα το «Europeana 1914-1918 – επίσημες και ανεπίσημες ιστορίες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου» το οποίο συγκέντρωσε στην πλατφόρμα της Europeana ένα συγκλονιστικό αρχείο από δεκάδες ευρωπαϊκούς οργανισμούς μνήμης το οποίο συγκίνησε, ενημέρωσε και ενέπνευσε και ακόμα ενεργά συλλέγει υλικό από πολίτες και φορείς, καλώντας τους να ανεβάσουν τις ιστορίες τους ή ψηφιακά αρχεία (φωτογραφίες, γράμματα, ηχητικά αποσπάσματα, κλπ.). Και επειδή η ομάδα της Europeana είναι σοβαρότατοι επαγγελματίες, αποτιμούν και αξιολογούν τη δουλειά τους και τον αντίκτυπό της με τις εμπλεκόμενες κοινότητες. Ορισμένες πτυχές της αξιολόγησης αυτής μπορείτε να βρείτε στις αναφορές που δημοσιεύουν.

Δέκα χρόνια μετά το ξεκίνημά της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και συγκεκριμένα η Γενική Διεύθυνση Επικοινωνιακών Δικτύων, Περιεχομένου και Τεχνολογιών (DG CNECT), ξεκινά διαβούλευση για το ρόλο και τη δράση της Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Ψηφιακής Βιβλιοθήκης Europeana για να σχεδιάσει τη στρατηγική της επόμενης φάσης. Η διαβούλευση έχει σε αυτή τη φάση τη μορφή ενός ερωτηματολογίου, το οποίο καλούνται να συμπληρώσουν τόσο οι πολίτες, οι οποίοι τη χρησιμοποιούν, όσο και οι φορείς οι οποίοι έχουν συμμετάσχει προσφέροντας ψηφιακό περιεχόμενο ή με συμμετοχή στο δίκτυο.

Στο ΕΚΤ συμπληρώσαμε το ερωτηματολόγιο, το οποίο μπορείτε να βρείτε και να συμπληρώσετε εδώ, και με την αφορμή αυτή αναλογιστήκαμε τη σχέση μας με τη Europeana. Ως πάροχος εθνικής εμβέλειας του περιεχομένου που συλλέξαμε στο συσσωρευτή SearchCulture.gr, περιεχόμενο που προήλθε από δημόσια χρηματοδότηση στο πλαίσιο του τελευταίου ΕΣΠΑ για τον πολιτισμό, συνεργαστήκαμε στενά με την ομάδα της Europeana. Μέχρι σήμερα έχουμε δημοσιεύσει στη Europeana λίγο περισσότερα από 45 χιλιάδες τεκμήρια και έπονται περισσότερα. Φυσικά, σε σύγκριση με χώρες όπως η Νορβηγία, η οποία είναι νούμερο ένα πάροχος με πάνω από 5 εκατομμύρια τεκμήρια, έχουμε πολλή δουλειά ακόμα να κάνουμε! Αλλά συνεχίζουμε, έχοντας μάθει πολλά από τη Europeana και από τις συνεργασίες οι οποίες στοχεύουν στον εμπλουτισμό της. Ένα πράγμα που μάθαμε είναι ότι η ποιότητα είναι καλύτερη από την ποσότητα. Για αυτό και τα τεκμήρια που στέλνουμε έχουν περάσει σημασιολογικό εμπλουτισμό και δημοσιεύονται πλέον με άρτια τεκμηρίωση στην πύλη της. Μια από τις κριτικές για τη Europeana, αξίζει να αναφερθεί, ήταν η όχι και τόσο καλή ποιότητα της τεκμηρίωσης, η οποία μπορεί να βάλει περιορισμούς στην  επιθυμούμενη επανάχρηση. Για να αντιμετωπιστεί αυτό, το περιεχόμενο που δίνουμε στη Europeana περνάει από μια σειρά ελέγχων και πιστοποιήσεων συμμόρφωσης με διεθνή πρότυπα και προδιαγραφές. Σε συνεργασία με την Ψηφιακή Σύγκλιση, όλο το δημόσια χρηματοδοτούμενο περιεχόμενο της τελευταίας πρόσκλησης, ελέγχθηκε μέσω αυτών των ροών εργασιών βελτιστοποίησης και, καθαρό και περιποιημένο πλέον, πέρασε στη Europeana.

Σας παροτρύνουμε να χρησιμοποιήσετε την Europeana και να συμπληρώσετε το ερωτηματολόγιο. Είναι μια ευκαιρία να έχουμε όλοι εμείς που εμπλεκόμαστε με τον πολιτισμό ένα ρόλο να παίξουμε στη διαμόρφωση του μέλλοντος της ευρωπαϊκής ψηφιακής βιβλιοθήκης.

Καταληκτική ημερομηνία για τη συμπλήρωση του ερωτηματολογίου είναι η 14η Ιανουαρίου 2018.

Η ομάδα συσσώρευσης του ΕΚΤ

January 12, 2018

Ανοικτή Πρόσβαση και Μουσεία: με δειλά βήματα προς τα μπροστά

DT4626

Η έννοια της Ανοικτής Πρόσβασης είναι συνδεδεμένη με την επιστήμη- στο χώρο του πολιτισμού μεταφράζεται ανάλογα με το πεδίο εφαρμογής. Για τα μουσεία, εδώ και μερικές δεκαετίες η έννοια της προσβασιμότητας συνδέθηκε με τη φυσική και διανοητική πρόσβαση στο χώρο και στο περιεχόμενο του μουσείου. Η Διεθνής Επιτροπή Μουσείων (ICOM) ορίζει τα μουσεία ως «μη κερδοσκοπικά, μόνιμα όργανα στην υπηρεσία της κοινωνίας και της ανάπτυξής της, ανοικτά στο κοινό, τα μουσεία συλλέγουν, συντηρούν, μελετούν, επικοινωνούν και εκθέτουν την υλική και άυλη κληρονομιά της ανθρωπότητας και του περιβάλλοντος της για σκοπούς εκπαίδευσης, σπουδής και απόλαυσης “(2007).

Μέχρι πρόσφατα, η έννοια της ανοικτής πρόσβασης αφορούσε μόνο στην άρση των εμποδίων που περιορίζουν το δημόσιο, κοινωφελή ρόλο τον οποίο τα μουσεία έχουν στη ζωή μιας κοινότητας. Αυτοί οι φραγμοί μπορεί να είναι φυσικοί, αισθητικοί, πνευματικοί, οικονομικοί, πολιτιστικοί, συναισθηματικοί, συμπεριφορικοί ή απλά έλλειψη πληροφορίας. Τα φυσικά εμπόδια αντιμετωπίστηκαν στα τέλη του προηγούμενου αιώνα νομοθετικά, με θέσπιση νόμων για την Προσβασιμότητα, όπως πχ με το Disability Discrimination Act 1995 (c 50) στη Μ. Βρετανία, στο πλαίσιο του οποίου έγιναν σημαντικά έργα βελτίωσης της προσβασιμότητας σε ιστορικά κτήρια, μουσεία και βιβλιοθήκες.

Οι αρχές της προσβασιμότητας επεκτάθηκαν και σε επίπεδο πολιτικής εκθέσεων, μουσειολογικής ερμηνείας, ψηφιακών υπηρεσιών κ.α. Τα ίδια τα έργα, αλλά και οι λεζάντες τους, κατέβηκαν στο σωστό ύψος για θέαση από επισκέπτες σε αναπηρικά αμαξίδια ή από το ύψος ενός παιδιού, οι ηχητικοί οδηγοί και τα πολυμεσικά ερμηνευτικά συστήματα μεταφράστηκαν στη BSL (Βritish Sign Language) και σε Braille, όπου είχε εφαρμογή, ακόμα και η διανοητική πρόσβαση βελτιώθηκε με κατευθυντήριες γραμμές για συγγραφή ερμηνευτικού περιεχομένου σε επίπεδο κατανόησης 14 ετών για το γενικό κοινό και εγκεκριμένο μέγεθος γραμματοσειράς το 16 (για άτομα με περιορισμένη όραση). Θυμάμαι ότι το 2003 στην TATE όλη η ομάδα που είχε επαφή με το κοινό εκπαιδευτήκαμε σε τεχνικές «προσβάσιμης επικοινωνίας» (access training) και τεχνικές ‘oral description’, μια μέθοδο περιγραφής ενός έργου τέχνης σε άτομα με περιορισμούς όρασης. Η προσβασιμότητα δεν αφορούσε μόνο άτομα με ειδικές ανάγκες, αλλά και μετανάστες, απομονωμένες ethnic κοινότητες, έφηβες μητέρες και άλλες ευπαθείς ομάδες, για τις οποίες πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένα outreach και diversity προγράμματα για να τους προσκαλέσουν να έρθουν και να διαδράσουν με το περιεχόμενο και τους χώρους του μουσείου. Ακόμα και οι τουρίστες αντιμετωπίστηκαν ως ευπαθής ομάδα, με την έννοια ότι είναι σε μια ξένη χώρα και έχουν το δικαίωμα πρόσβασης, ειδικά σε μουσεία με περιεχόμενο που προέρχεται πολιτιστικά από τις χώρες τους[1].

 
Η βελτίωση της πρόσβασης στα μουσεία, ενσωματώνοντας την ένταξη και την ποικιλομορφία, προϋποθέτει τη χρήση δημιουργικών ιδεών για την αντιμετώπιση των φυσικών, πνευματικών και κοινωνικών εμποδίων που εμποδίζουν τους πολίτες να επωφεληθούν από τις υπηρεσίες ενός μουσείου. Οι βασικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα μουσεία κυμαίνονται από την τήρηση των νομοθετικών απαιτήσεων των διατηρητέων κτιρίων μέχρι την κατανόηση και την κάλυψη των διαφορετικών αναγκών διαφορετικών ανθρώπων. Στις προκλήσεις αυτές ήρθε να προστεθεί η πρόκληση του ψηφιοποιημένου περιεχομένου που διαθέτουν τα μουσεία στο διαδίκτυο.

Από τη μια, η πώληση των δικαιωμάτων αναπαραγωγής των έργων των μουσείων πρόσφερε έναν σημαντικό οικονομικό πόρο, ειδικά την εποχή μείωσης των κρατικών επιδοτήσεων και πίεσης για ελεύθερη είσοδο, που ευθυγραμμίζεται με τη νομοθεσία για προσβασιμότητα σε πολιτιστικό περιεχόμενο.

Από την άλλη, όλο και πιο συχνά, χρηματοδοτική προϋπόθεση για έργα ψηφιοποίησης ή προϋπόθεση διάθεσής τους σε συσσωρευτές όπως η Europeana είναι να δίνουν τα μουσεία ανοικτά τα μεταδεδομένα τους και τις εικόνες προεπισκόπησης, αλλά και τα ψηφιακά αρχεία υψηλής ανάλυσης, τα οποία ήταν, μέχρι πρόσφατα, το κατεξοχήν «προϊόν» των μουσείων, για χρήση σε εκδόσεις, καταναλωτικά προϊόντα, σουβενίρ κ.α.. Εδώ και χρόνια υπάρχει ένας διεθνής διάλογος στην κοινότητα των μουσείων για την Ανοικτή Πρόσβαση σε ψηφιακό περιεχόμενο, με ένθερμους υποστηρικτές και σκεπτικιστές να αντιπαραβάλλουν επιχειρήματα.

Οι αρχές της Ανοικτής Πρόσβασης όπως διατυπώνονται για το επιστημονικό περιεχόμενο ευθυγραμμίζονται με τους γενικούς στόχους των μουσείων – δηλαδή τη βελτίωση της εκπαίδευσης και της διαφύλαξης της πολιτιστικής κληρονομιάς – επειδή η βελτίωση της πρόσβασης στις συλλογές τους είναι τόσο σημαντική για την προώθηση αυτών των στόχων. Πολλά μουσεία εναρμονίστηκαν και εισήγαγαν πολιτικές, όπως π.χ. το Metropolitan[2] στη Νέα Υόρκη, «απελευθερώνοντας» όπως είπαν στην επικοινωνιακή τους καμπάνια 200.000 έργα τέχνης που ανήκουν στο ‘public domain’. Το Rijksmuseum στην Ολλανδία δεσμεύτηκε να ψηφιοποιήσει όλες τις συλλογές του (ένα εκατομμύριο έργα τέχνης) μέχρι το 2020. Σήμερα υπάρχουν 200.000+ έργα τέχνης στον δημόσιο τομέα και 40.000 + έργα τέχνης με πνευματικά δικαιώματα διατίθενται ηλεκτρονικά. Εάν ένα έργο τέχνης εμπίπτει στην κατηγορία περιορισμού (π.χ. αν ζει ο καλλιτέχνης του ή δεν έχουν περάσει 70 χρόνια από το θάνατό του) το μουσείο επιχειρεί να συνάψει συμφωνία με τον καλλιτέχνη / κάτοχο πνευματικών δικαιωμάτων για να επιτρέψει τη δημοσίευση μιας εικόνας υψηλής ανάλυσης στον ιστότοπό του.

Τα περισσότερα μουσεία όμως χρησιμοποιούν μια από τις πιο «κλειστές» άδειες χρήσης Creative Commons. Οι πιο κλειστές άδειες επιτρέπουν τη χρήση, με αναφορά του δημιουργού, αλλά δεν επιτρέπουν εμπορική χρήση ή παράγωγα έργα, δηλαδή επιτρέπεται η χρήση μόνο για προσωπική απόλαυση ή εκπαιδευτικό σκοπό. Και ενώ η εμπορική χρήση είναι πιο εύκολη να δικαιολογηθεί ως περιορισμός, η απαγόρευση παράγωγων αποτελεί ζήτημα συζήτησης στην κοινότητα των μουσείων.

Από τη μια, ο περιορισμός των δικαιωμάτων λήψης και επανάχρησης (download and remix) αναιρεί στην ουσία την ανοικτή πρόσβαση σε μουσειακό ψηφιακό περιεχόμενο, περιορίζοντας τη διαδραστικότητα με το ψηφιακό αρχείο. Με τον όρο “διαδραστικότητα” αναφερόμαστε στην οπτική, απτική και δημιουργική αλληλεπίδραση (όπως η χρήση φωτογραφιών ή μοντέλων του αντικειμένου σε έργα τέχνης ή τη διδασκαλία) με το αντικείμενο. Πιο συγκεκριμένα, η διαδραστικότητα μπορεί να περιλαμβάνει ενέργειες όπως η προβολή, η μελέτη, η μεγέθυνση, η περιστροφή, η εκτύπωση, η ενσωμάτωση σε άλλα δημιουργικά παράγωγα κ.ο.κ. Εάν τα μουσεία έχουν πραγματικά δεσμευτεί να ανοίξουν την πρόσβαση στις συλλογές τους και να εξυπηρετούν τις ανάγκες του κοινού, θα πρέπει επίσης να δεσμευτούν για τη βελτίωση της αλληλεπίδρασης με ψηφιοποιημένα αντικείμενα, αξιοποιώντας πλήρως την ευελιξία που προσφέρουν οι τεχνολογίες αυτές.

Από την άλλη, οι επιμελητές των μουσειακών συλλογών, οι οποίοι αναπτύσσουν σχέσεις «μητρότητας» με τα έργα, επειδή τα μελετούν και τα φροντίζουν για χρόνια, φοβούνται και τον «διασυρμό» της ακεραιότητας του έργου, όταν αυτό γελοιοποιείται ή παραποιείται, όπως, για παράδειγμα οι τουριστικές αφίσες της Mona Lisa με τσιγάρα ή άλλες παραποιητικές προσθήκες μέσω Photosphop. Αυτή η ομάδα είναι και η πιο διακαείς υποστηρικτές του περιορισμού της Ανοικτής Πρόσβασης. Ένα άλλο επιχείρημα που ακούγεται εναντίον της Ανοικτής Πρόσβασης είναι και περιπτώσεις κατάχρησης ανοιχτά προσβάσιμων ψηφιακών αρχείων στην στρατευόμενη και πολιτικοποιημένη τέχνη, όπως η χρήση art-right memes (memes[3] που προέρχονται από το χώρο της ακραίας δεξιάς ή άλλα παρόμοια προβληματικά δημιουργικά έργα).

Τα μουσεία που ανοίγουν τις συλλογές τους όμως, όπως το Rijks, βλέπουν σημαντικά οφέλη σε brand capital (επικοινωνιακό κεφάλαιο), με νέες συνεργασίες με τον ιδιωτικό τομέα, μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα και επισκεψιμότητα τόσο στον ιστότοπο, όσο και στο φυσικό χώρο του μουσείου.

H Έλενα Λαγούδη είναι μουσειολόγος, με εμπειρία σε ψηφιακή διαχείριση, κυρίως από εθνικές συλλογές στην Αγγλία, όπως η National Gallery και η TATE. Σήμερα εργάζεται στο ΕΚΤ με την ομάδα που αναπτύσσει υπηρεσίες νέφους για Μουσεία, Αρχεία και Βιβλιοθήκες.

 

Αναφορές

https://siarchives.si.edu/sites/default/files/…/2016_03_10_OpenCollections_Public.pdf last accessed on November 15, 2017

https://www.metmuseum.org/about-the-met/policies-and-documents/image-resources last accessed on November 15, 2017

https://wiki.creativecommons.org/wiki/Creative_Commons_and_Open_Access last accessed on November 15, 2017

https://creativecommons.org/2010/02/05/the-brooklyn-museum/ last accessed on November 15, 2017

http://ikee.lib.auth.gr/record/282488?ln=el last accessed on November 15, 2017

 

Υποσημειώσεις

[1] https://www.westminster.ac.uk/research/research-excellence-framework-2014/research-impact/museums-galleries-and-the-international-visitor-experience last access on November 15, 2017

[2] https://www.metmuseum.org/about-the-met/policies-and-documents/image-resources last accessed on November 15, 2017

[3] Η λέξη meme είναι μια συντομογραφία του mimeme (από την Αρχαία Ελληνική λέξη μίμημα, μιμεϊσθαι) δημιουργημένη από τον Βρετανό εξελικτικό βιολόγο Richard Dawkins στο βιβλίο του The Selfish Gene (1976) ως έννοια για συζήτηση των εξελικτικών αρχών στην εξήγηση της διάδοσης ιδεών και πολιτιστικών φαινομένων. Σήμερα σημαίνει μια ιδέα, συμπεριφορά ή στυλ που εξαπλώνεται από άτομο σε άτομο μέσα σε μια κουλτούρα – συχνά με σκοπό να μεταφέρει ένα συγκεκριμένο φαινόμενο, θέμα ή νόημα που αντιπροσωπεύει το meme.

Εικόνα: Two Men Contemplating the Moon, Caspar David Friedrich (German, Greifswald 1774-1840 Dresden), ca.1825-1830, the MET.

November 16, 2017

Ομιλίες “Ψηφιακή Γνώση και Ανοικτές Τεχνολογίες: γέφυρες στήν έρευνα, την εκπαίδευση και τον πολιτισμό”

“Ψηφιακή γνώση και ανοικτές τεχνολογίες: γέφυρες στην έρευνα, την εκπαίδευση, τον πολιτισμό” είναι ο τίτλος του νέου Κύκλου Ομιλιών που διοργανώνει το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ) στο πλαίσιο του προγράμματος Μορφωτικών Εκδηλώσεων “Επιστήμης Κοινωνία” του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Οι ομιλίες θα πραγματοποιηθούν από τις 5 Μαρτίου έως τις 19 Μαρτίου, κάθε Τρίτη (ώρα 19.30), στο αμφιθέατρο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΕΙΕ). Στόχος των ομιλιών είναι  να αναδειχθούν τα οφέλη από τη δημιουργία και ανοικτή διάθεση ψηφιακού περιεχομένου με χρήση νέων τεχνολογιών.

Οι ομιλίες θα καλύψουν τα ακόλουθα θέματα: α) Οι Ανθρωπιστικές και Κοινωνικές Επιστήμες στην ψηφιακή εποχή (Τρίτη 5 Μαρτίου 2013), β) Πρόσβαση στη Γνώση με Ανοικτές Τεχνολογίες (Τρίτη 12 Μαρτίου 2013), γ) Ανοικτό Επιστημονικό και Πολιτιστικό περιεχόμενο για την Εκπαίδευση (Τρίτη 19 Μαρτίου 2013).

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης στις 5 Μαρτίου θα παρουσιαστεί τo διαδικτυακό περιβάλλον ePublishing του ΕΚΤ (www.ekt.gr/epublishing) και η συμβολή του στην ενίσχυση της ψηφιακής έρευνας στην Ελλάδα. Θα ακολουθήσει Στρογγυλό Τραπέζι με θέμα “Οι Ανθρωπιστικές και Κοινωνικές Επιστήμες στην Ψηφιακή Εποχή: Τρέχουσες πρακτικές και προκλήσεις”, με τη συμμετοχή εκπροσώπων της ακαδημαϊκής και της ερευνητικής κοινότητας.

Η επόμενη εκδήλωση, στις 12 Μαρτίου, θα εστιάσει στις ανοικτές τεχνολογίες, τα ανοικτά δεδομένα και τις κινητές εφαρμογές, και θα παρουσιαστούν οι νέες ηλεκτρονικές υποδομές και υπηρεσίες (Software as a Service) που αναπτύσσει το ΕΚΤ για τον πολιτισμό και την έρευνα. Ο κύκλος ολοκληρώνεται στις 19 Μαρτίου, με παρουσιάσεις για την αξιοποίηση ψηφιακού περιεχομένου επιστήμης και πολιτισμού στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Οι μορφωτικές εκδηλώσεις “Επιστήμης Κοινωνίας” πραγματοποιούνται στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, στο αμφιθέατρο “Λεωνίδας Ζέρβας” (Βασιλέως Κωνσταντίνου 48, Αθήνα), από τις 19.30 έως 21.30. Η είσοδος στις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη. Στο τέλος κάθε ομιλίας ακολουθεί συζήτηση μεταξύ κοινού και ομιλητών. Επίσης, χορηγείται βεβαίωση παρακολούθησης για το σύνολο των εκδηλώσεων σε κάθε ενδιαφερόμενο. Περισσότερα για τις εκδηλώσεις μπορείτε να διαβάσετε στο άρθρο του openaccess.gr εδώ.

Το αναλυτικό πρόγραμμα των εκδηλώσεων είναι διαθέσιμο στον δικτυακό τόπο http://www.ekt.gr/news/events/ekt/2013-03-05_19/index.html.

Οι εκδηλώσεις μεταδίδονται ζωντανά στο διαδίκτυο, στη διεύθυνση http://www.ekt.gr/events/live/.

Leave a Comment March 5, 2013

“Η Europeana στην Ελλάδα”: οι εισηγήσεις και το βίντεο του Συμποσίου

Περισσότεροι από 300 εκπρόσωποι φορέων που εμπλέκονται στην ανάπτυξη ψηφιακού περιεχομένου παρευρέθηκαν στο Συμπόσιο “Η Europeana στην Ελλάδα – Προσθέτοντας Ελληνικό Πολιτιστικό Περιεχόμενο στην Ευρωπαϊκή Ψηφιακή Βιβλιοθήκη” το οποίο πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στις 19 Οκτωβρίου 2010, στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών.

Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας, σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και το Ιόνιο Πανεπιστήμιο (Εργαστήριο Ψηφιακών Βιβλιοθηκών και Ηλεκτρονικής Δημοσίευσης του Τμήματος Αρχειονομίας και Βιβλιοθηκονομίας).

Σκοπός του Συμποσίου ήταν να προωθήσει τον διάλογο μεταξύ όλων των φορέων που ψηφιοποιούν και συσσωρεύουν πολιτιστικό περιεχόμενο σε τοπικό/περιφερειακό επίπεδο, και να αναδείξει όλες τις προκλήσεις (οικονομικές και επιχειρηματικές), ώστε το ελληνικό πολιτιστικό περιεχόμενο να μπορεί να συσσωρευτεί, να χρησιμοποιηθεί και να αναδειχθεί, με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο, από τη Europeana, την Ευρωπαϊκή Ψηφιακή Βιβλιοθήκη.

Ομιλητές του Συμποσίου ήταν επιστήμονες από την Ελλάδα και την Ευρώπη. Ξεχωριστό ενδιαφέρον είχε η ομιλία του Συμβούλου Επικοινωνίας του Ιδρύματος Europeana κ. Jonathan Purday, με θέμα “Europeana: opening up access to our cultural heritage”. Παρουσιάστηκαν, επίσης μεταξύ άλλων, το Δίκτυο Ορθής Πρακτικής EuropeanaLocal και το έργο AccessIT. Πρόκειται για δύο ευρωπαϊκά έργα που υποστηρίζουν τοπικές και περιφερειακές βιβλιοθήκες, μουσεία, αρχεία και συλλογές οπτικοακουστικού υλικού στην οργάνωση του περιεχομένου και την τεχνολογική κατάρτιση του προσωπικού τους, ώστε να προωθήσουν το ψηφιακό τους περιεχόμενο στην Europeana και να παρέχουν νέες υπηρεσίες για το κοινό τους.

Δείτε τις παρουσιάσεις των ομιλητών και το βίντεο της εκδήλωσης στη διεύθυνση http://www.ekt.gr/news/events/ekt/2010-10-19/index.html.

Leave a Comment October 29, 2010

Συμπόσιο “Η Εuropeana στην Ελλάδα” για το ελληνικό πολιτιστικό περιεχόμενο στην Ευρωπαϊκή Ψηφιακή Βιβλιοθήκη

Συμπόσιο με θέμα “Η Europeana στην Ελλάδα – Προσθέτοντας Ελληνικό Πολιτιστικό Περιεχόμενο στην Ευρωπαϊκή Ψηφιακή Βιβλιοθήκη” διοργανώνεται από τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας, σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, στις 19 Οκτωβρίου 2010, στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Βασ. Κωνσταντίνου 48, Αθήνα).

Η Europeana, η ψηφιακή βιβλιοθήκη για την επιστήμη και τον πολιτισμό της Ευρώπης, συγκεντρώνει σε μια δικτυακή πύλη (www.europeana.eu) ένα σημαντικό μέρος της ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς, προσφέροντας ελεύθερη πρόσβαση για όλους σε μια συνεχώς αυξανόμενη συλλογή ψηφιοποιημένων θησαυρών.

Σκοπός του Συμποσίου “Η Εuropeana στην Ελλάδα” είναι να προωθήσει τον διάλογο μεταξύ όλων των φορέων που ψηφιοποιούν και συσσωρεύουν πολιτιστικό περιεχόμενο σε τοπικό/περιφερειακό επίπεδο, και να αναδείξει όλες τις προκλήσεις (οικονομικές και επιχειρηματικές), ώστε το ελληνικό πολιτιστικό περιεχόμενο να μπορεί να συσσωρευτεί, να χρησιμοποιηθεί και να αναδειχθεί, με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο, από τη Europeana.

Διαβάστε περισσότερα για τη Europeana και για τον ρόλο του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης στον εμπλουτισμό της με ελληνικό ψηφιακό πολιτιστικό περιεχόμενο στο σχετικό άρθρο στο openaccess.gr. Για το πρόγραμμα του Συμποσίου και εγγραφές επισκεφθείτε τον δικτυακό www.futurelibrary.gr.

Leave a Comment October 12, 2010


Μαζί διαμορφώνουμε το “τοπίο” της Ανοικτής Πρόσβασης στην Ελλάδα

Το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ), ως φορέας που δραστηριοποιείται σε θέματα τεκμηρίωσης και διάθεσης ψηφιακού επιστημονικού περιεχομένου, πρωτοστατεί στην προώθηση της Ανοικτής Πρόσβασης. Με στόχο την υιοθέτηση της Ανοικτής Πρόσβασης από όσο το δυνατόν περισσότερους ελληνικούς φορείς για τη διάχυση των ερευνητικών αποτελεσμάτων τους, αλλά και την ανάπτυξη διαλόγου για την επίλυση θεμάτων που σχετίζονται με την Ανοικτή Πρόσβαση, διαμορφώσαμε ένα χώρο συζήτησης και προβληματισμού με τη μορφή ενός blog.... Περισσότερα

RSS Εγγραφή

Σύνδεση

Πρόσφατα άρθρα

Πρόσφατα σχόλια

Ετικέτες

Αρχείο άρθρων

Σύνδεσμοι

RSS RSS (openaccess.gr)